Tröckener Kecks: Nergens wallekant

Tröckener Kecks

Tröckener Kecks

Vraag niet hoe je de titel van de laatste van Tröckener Kecks, >tk, moet uitspreken. Zelf hebben ze het meestal over ‘de nieuwste van,’ vertelt zanger Rick de Leeuw lachend.

Verschenen in popmagazine LiveXS, januari 2001

>tk laat een nieuw geluid horen mede door de productie van Jan Bart Meyers, bekend als gitarist van Supersub. ‘We bestaan natuurlijk al heel lang, maar met Phil Tilli als nieuwe gitarist bij de band waren we rijp voor een frisse nieuwe aanpak,’ legt Rick uit. ‘En Jan Bart is een zeer getalenteerd muzikant die zich wilde bekwamen in het producerschap. Hij ontworstelt zich een beetje aan Supersub, produceert nu voor De Dijk en Ellen ten Damme.’

Open Water
Het jaar 2000 was een productief jaar voor Rick de Leeuw. Behalve met de nieuwe cd en veel optredens heeft hij zich bezig gehouden met productiewerk en het schrijven van een boek. Dat boek gaat over een jongen die ervan droomt voetballer te gaan worden, tot hij op zijn twaalfde op een katholieke jongenskostschool terechtkomt. ‘Daar gaat het mis.’ Uiteindelijk belandt hij in Paradiso en verwisselt zijn voetbaldroom voor die van muziek en bands. ‘Er zit veel van mezelf in maar het is perse niet autobiografisch,’ onderstreept Rick. Bij het schrijven ervoer hij de grote
vrijheid als zijn grootste beperking. ‘In een liedje is het al stoer als je een keer geen refreintje schrijft of een couplet van veertien regels in plaats van acht of twaalf. Een roman heeft geen bepaalde grenzen. Niemand zegt: hij moet precies 138 pagina’s worden. Dat lijkt bevrijdend, maar het is vaak juist enorm bedreigend. Je zit in een soort van leegte, met nergens wallekant, middenin open water.’ Als tegenwicht schrijft hij nu een column in een muziekblad die elke maand op de kop af 500 woorden telt. ‘En geen 498 of 503 he!’

Wonderlijke versmelting
Er zit ook een singletje bij het boek, ‘Winnaars, verliezers’, afkomstig van >tk. ‘Dat is een wonderlijk lied. Normaal gesproken had ik behoefte om te werken ofwel aan het boek, ofwel aan liedjesteksten; die dag merkte ik dat ik in liedjesvorm aan het boek aan het schrijven was. Een wonderlijke versmelting van twee disciplines.’ Het schrijven – naast de roman en de column tegenwoordig ook gedichten – stimuleert Rick als tekstschrijver. Het
productiewerk dat hij doet voor onder andere de nieuwe band In ’t Wild stimuleert op zijn beurt het schrijven van muziek. Voor Rick hoort het allemaal bij elkaar. En het hoofdbestanddeel is en blijft natuurlijk Tröckener Kecks.

Hoe komt het eigenlijk dat de band altijd een beetje in de schaduw is gebleven, zeer geliefd bij ‘muziekmensen’ maar relatief onbekend bij het echt grote publiek? ‘In iedere willekeurig opgebouwde groep mensen, een schoolplein, een cafe, heb je een grote groep. Die vindt iets mooi. Daarnaast heb je een klein groepje, die vindt dat lelijk. En dan heb je een derde groepje, die vinden iets anders. Die laatste groep vindt ons leuk. We zijn een beetje de grootste van de kleine bands, of de kleinste van de grote. Over het algemeen ben ik daar blij mee. Je hebt meer vrijheid. Maar wij zijn geloof ik niet gemaakt voor massaal succes.’

Vol verrassingen
‘Het is jammer dat bands als Bløf niets doen wat wij tien jaar geleden niet ook al deden. Er is onzettend veel gebeurd in de muziek in die tien jaar en deze nieuwe Nederlandse bands doen daar helemaal niets mee. Het is heel conservatief, een beetje suffig. In Belgie gaat men veel aandachtiger en intrigerender om met muziek. Als ik een plaat koop of luister of aanvraag, wil ik dat die me inspireert. De cd van Macy Gray is bijvoorbeeld niet zo vernieuwend, maar wel heel modern opgenomen, een prachtige plaat. Of wat Jon Spencer doet, daar hoor je het plezier vanaf: ooo waar zou dit knopje voor dienen, hihiha. Ik zit nu veel in de studio, dan leer je die mogelijkheden gebruiken.’

Dat zullen Tröckener Kecks dan ook zeker doen bij het werken aan de volgende plaat. Heel anders dan >tk, die in een eenvoudige studio in Italie werd geschreven en daarna in Nederland opgenomen, willen de Kecks de volgende cd meteen in een Nederlandse studio schrijven, met ditmaal de ritmes en geluidjes als uitgangspunt. Wanneer hieruit eenmaal een stuk of 20 liedjes zijn ontstaan, gaat de band opnemen in Engeland. Rick heeft er veel zin in. ‘2001 wordt een jaar vol verrassingen!’