Afgelopen voorjaar (…) op de patio van museum Beelden aan Zee (…) viel mijn oog op het beeld Daphne van Iris Le Rütte. Een vrouw die in plaats van een hoofd en armen takken naar de hemel strekte. Lees verder op Cultureelpersbureau.nl
Let op: op 6 februari geeft Iris Le Rütte om 15 uur nog eenmaal een rondleiding over haar tentoonstelling Schaduwplaats in museum Beelden aan Zee!
(afbeelding: ‘Daphne’ op de patio van Beelden aan Zee, foto auteur)
De jaarlijkse Zomerexpo in het Gemeentemuseum Den Haag staat open voor inzendingen van amateurs. Maar uiteindelijk blijkt maar liefst 70% van de inzenders een kunstacademie doorlopen te hebben. Lees over mijn bezoek met liefhebber Rob van Berlo en galeriehouder Nena Milinkovic op CultuurPers
Foto: Sierk van Meeuwen, Terrorist (fragment). Bron: zomerexpo.nl
‘Eigenlijk is het nog veel te vroeg voor een recensie van Vulnicura. Björks nieuwe album laat zich niet in een paar dagen of luisterbeurten doorgronden. Maar omdat wél direct hoorbaar is dat hier iets bijzonders gebeurt, doe ik toch een poging deze nieuwe ontwikkeling in Björks kunstenaarschap te duiden.’ Lees verder Recensie Björk ‘Vulnicura’
Schoonheid en eenzaamheid in Rijksmuseum Volkenkunde – door Petra van der Kroft Lees verder Geisha
Hoort u liever een radioreclamespotje dat ingesproken is door een man of door een vrouw? Onderzoek van de Universiteit Groningen wees al in 2009 uit dat de vrouwenstem in opmars is. Niet langer is de bassende mannenstem favoriet, betrouwbaarheid klinkt nu als een vrouw. Maar wat voor vrouw?
‘O, afgrond van geheim!
O, geheim van de afgrond!’
Een paar weken geleden een heb ik vriendin geholpen met het vertalen van een Russisch gedicht, ‘Habanera’ van Joeri Falik (1936-2009). Het koor Cappella Amsterdam zong dit als lied tijdens een concert met de Letse chef-koordirigent Sigvards Kļava.
Tot mijn verrassing trof ik het gehele gedicht met mijn naam eronder in het programmaboekje aan:
‘En van de bokalen malagawijn beginnen
De hoofdjes van de vrouwen en de chrysanten te tollen’.
De stad is geplaveid met jou
Geen stap gezet of ik trap
Mijn herinnering op de staart
De huizen, statig, doen me omzien
Naar het vooruitblikken van toen
Dromen, waarin steeds
jouw schaduw waart.
(Gepubliceerd in project Dicht in de buurt van Dagblad Trouw
en in de bundel Dicht in de buurt – Zuid-Holland)
Ze zit op het balkon van de propvolle intercity tegen een schot geleund en haalt een étui uit haar tasje. Ik zit op het trapje naar de bovenverdieping, koptelefoon op mijn oren.
Lees verder De voyeur
