Epica: Rijzende ster

Er is een nieuwe ster aan het gothic-metal firmament. Onder de naam Epica staat de nieuwe formatie van Mark Jansen (ex-After Forever) onder andere op Hemelvaartsdag op Dauwpop met als opvallende frontvrouw de roodharige mezzosopraan Simone Simons. Mark en Simone lichten het een en ander toe.
In 2002 besloten Mark Jansen en After Forever uit elkaar te gaan en eind 2003 kwam al “The Phantom Agony” van Epica uit. “Na mijn vertrek uit After Forever heb ik eerst veel audities gehouden,” vertelt Mark. “ Daarbij was niet alleen de muzikaliteit een punt, maar ook het contact level met de bandleden, of je denkt op iemand te kunnen bouwen. Het werden uiteindelijk vooral mensen die ik al langer kende.” Vervolgens ging Mark op zoek naar een platenmaatschappij. Transmission gaf hem het groene licht om een demo op te nemen. Die demo werd al direct met een koor bij de band opgenomen, ook weer bestaande uit bekenden. “We hadden die mogelijkheid om met een koor te werken en dan is de eerste klap toch een daalder waard,” vindt Mark. “Het zijn allemaal goede amateurs, het koor op de demo is zelfs zo goed dat we daar op kunnen terugvallen als we een keer minder te besteden hebben.”

Geen zanglessen

In eerste instantie zou Simone niet de zangeres geworden zijn. “Ik had op dat moment niet echt zanglessen gehad en vrijwel geen bandervaring,” vertelt ze. Hè? Deze zangeres, die klinkt alsof ze van het conservatorium komt? “Ik heb toen, twee jaar geleden, pas zangles genomen. Transmission had contacten met Helene van Trail of Tears en die zou zingen. Toen die samenwerking na verloop van tijd niet goed verliep heb ik zelfs nog geholpen met het regelen van audities, allerlei meisjes gebeld en zo.” Mark: “Maar na verloop begon wel duidelijk te worden dat het waarschijnlijk toch Simone zou worden. Het opnemen van de demo heeft haar ook veel goed gedaan, ze heeft daardoor studioervaring opgedaan waar ze erg veel van kon leren.” Of Simone gezien alle complimenten nog iets op het gebied van klassieke zang wil doen, weet ze nog niet. “De zangles die ik heb is klassiek, ik zing wel eens in gelegenheidskoortjes van de zangdocent, maar voorlopig is er alleen tijd voor Epica.”

Extremisme

Opvallend op het album zijn drie nummers met de ondertitels “The Embrace That Smothers” part IV, V en VI. Oplettende lezertjes herinneren zich wellicht dat de eerste drie delen van deze door Mark geschreven serie op het eerste After Forever-album stonden. Het lijkt erop dat The Embrace meer iets van Mark Jansen is dan van After Forever of Epica. “Dat klopt,” bevestigt Mark. “Het was de bedoeling dat deze nummers op de derde After Forever cd zouden komen en ik had al veel materiaal geschreven. Sander (Gommans, van AF, red) zag die weg niet verder zitten en daarom heb ik deel twee van deze trilogie op de Epica-cd gezet. De laatste drie delen komen op een volgend album. The Embrace gaat over extremisme en fundamentalisme in verschillende religies, in islam, christendom en jodendom, en over het feit dat extremisme tot steeds meer haat leidt. Zo komt er nooit een basis voor vreedzaam samenwerken. Het is misschien een idylle om te denken dat het ooit zal veranderen, maar met deze nummers probeer ik mensen in elk geval aan te zetten erover na te denken. In 2000 schreef ik de eerste teksten. Daarna, sinds de hype rond Pim Fortuyn, is het bespreekbaar geworden om extremisme aan de kaak te stellen zonder dat je meteen voor racist wordt uitgemaakt.” Die eerste teksten zijn dus al voor 11 september 2001 geschreven. “Toen dat gebeurde, dacht ik: zie je nou wel! Maar aanslagen vonden daarvoor ook al plaats.”

Leraar Latijn

Eén van de songs uit de cyclus heet Seif al Din oftewel zwaard van het geloof in het Arabisch. Behalve Arabisch treffen we ook Latijnse teksten op het album aan. Dat verstaat niet iedereen, maar toch is Mark niet bang dat de bedoeling verloren gaat. “Ik zorg altijd altijd dat de boodschap ook in de rest van het nummer duidelijk wordt door een herhaling of een andere manier van zeggen.” Overigens zit het Latijn vooral in de koorstukken, omdat dat lekker klinkt. “We hebben het uitgewerkt met een leraar Latijn.” Schrijven Mark en Simone naast al deze wereldbeschouwelijke zaken ook wel eens over iets triviaals? Mark: “Nee, daar voel ik me niet zo in thuis. We schrijven trouwens eerst muziek. De teksten moeten daarbij passen.” Simone: “Ik schrijf wel eens over gevoelens die je een tijdje kunt hebben, maar ik probeer ze wat algemener te verwoorden, zodat meer mensen zich ermee kunnen identificeren. Het wordt in elk geval nooit ´Woke up this morning…´ ”

Mexico

Voorlopig lijkt het Epica voor de wind te gaan. Begin 2005 moet alweer de opvolger van The Phantom Agony verschijnen. Tot die tijd speelt de band een aantal clubshows en eind dit jaar een Europese tour en een aantal optredens in Mexico. “Mexico doen we op eigen connecties,” vertelt Mark. “We gaan acht dagen, want als je er nou toch bent kun je maar beter ook wat cultuur snuiven. De Europese tour heeft Transmission geregeld.” Voor wie niet kan wachten op het nieuwe album: onlangs heeft Epica een 2-meter Sessie opgenomen en die verschijnt in het najaar op DVD. Tot die tijd kun je gelukkig nog diverse live-optredens bijwonen.

Gepubliceerd in LiveXS festivalgids mei 2004.